Av Olav H. Aarrestad

Nordmenn flest er vel ikkje sa sjolvtilfredse som media gjev uttrykk for, mann i mann imel- lom vert det ofte sagt at ikkje alt er som det burde vera i kon- geriket; jarnbana er blant dei darlegaste i Europa, vegane likeins, og skuleverket er meir ein oppbevaringsinstitusjon enn ein stad for utdaning og l?ring. Men media solar seg i svensk industriell og okono- misk tilbakegong. Vi er verdsmeistrar i Norden. At det skuldast oljeutvinninga, vert stukki under ein stol. Og vi er verdsmeistrar i heilt perif?re idrettar som langrenn der det i grunnen berre er finnar og svenskar som gidd henga med. Og no skal ein nordmann redda islandsk okonomi. Kva denne norske sjolvhevdings- trongen botnar i, er ikkje godt a finna ut av. Skiidretten har nok hatt sitt a seia; ein kan jo hevda at nordmenn har visst a gjera noko ut av eit kaldt klima. I ar har Oslo nok verds- rekord i kuldegradar nar det gjeld hovudstader i Europa, vi slar jamvel Moskva!! At det okonomisk sett ikkje gar sa storveges her heller, vert delvis stukki under ein stol. Ar- beidsloysa stig, og det merkast forst i dei industritiltak som leverer til europeisk, irekna svensk, bilindustri, andre eksportn?ringar fylgjer etter. Skipsreiar Fredriken har pro- blem. N?ringsdeprtementet har tapt fleirfaldige milliardar pa a sto Rokke, som i hove saka synte seg som Ap-mann, men kjem regjeringa i heisen for det? Oljefondet har tapt 800 milliardar i dag, men kjem regjeringa i heisen for det? Nei, vi er framleis verdsmeist- rar i okonomi. Ser ein pa tidlegare resesjon- ar, oppdagar ein at dei slo sein- are inn i perifere okonomiar som den norske, men da dei slo inn, slo dei til med full styrke (jfr. dei ”harde” trettiara). Noko liknande kan henda ogsa denne gongen. Nar det norske BNP byrjar falla drastisk, kjem vel dei raudgrone media – alt fra NRK til Aftenposten, VG, Dagbladet og Klassekampen – til a fortelja oss at det er utlan- det si skuld.