Dei trassige røystene

Brått står dei der.
Berlevåg Mannskor løfter røystene,
heftig og begeistra, med ryggen mot havet.
Ishavet vaskar vekk merkene
etter urban skittkasting.
Songen brusar i lag med bølgjedraga
inn i den norske sjela.
For vi får vel framleis lov til
å ha ei norsk sjel
utan å få merke svidd inn i ryggen?
La ikkje stempling med solkors
avløyse påsydde David-stjerner!

Hellbillies syng på eit vanvørdt mål
mot maktspråket, innanfrå maktas høgborg.
På Ål stasjon helsa dei ein neger velkomen.
Men nå stoggar ikkje toget lenger
på Ål stasjon,
og dei står med ryggen mot høgfjellet
der den norske sauen beitar.
Også den med stempel på ryggen
frå dei som har makt.

Eg trur dei vil vinne.
Men først må Berlevåg Mannskor
rekke fram handa til barnekoret i Masi
og den einsame joikaren på Vidda.

Lappeskomaker`n